Apr 25, 2014

Before I Go to Sleep - ก่อนนอนคืนนั้น


สำนักพิมพ์ : แพรวสำนักพิมพ์
ผู้เขียน : S.J. WATSON
ผู้แปล : โสภณา เชาว์วิวัฒน์กุล

เรื่องย่อ

ห้องนอนดูแปลกๆ ไม่คุ้นตา ฉันไม่รู้ว่าฉันอยู่ที่ไหน มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง ทุกเช้า 'คริสทีน ลูคัส' ตื่นขึ้นมาโดยปราศจากความทรงจำ เธอลืมทุกอย่างที่เพิ่งเกิดขึ้น ความทรงจำหยุดอยู่ที่เมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน 'เบน' สามีที่คอยดูแลบอกว่าเธอประสบอุบัติเหตุรถชน ทำให้สมองผิดปกติ และทุกๆ เช้า เมื่อเบนออกจากบ้าน คริสทีนจะได้รับโทรศัพท์จากชายคนหนึ่งที่บอกว่าเขาเป็นหมอของเธอ เขาบอกให้คริสทีนเปิดตู้ใบหนึ่ง ในกล่องที่ซ่อนอยู่ในตู้นั้นอีกที คริสทีนพบไดอะรี่ที่เธอเขียนทุกวันก่อนจะหลับไป เธออ่านและรับรู้เรื่องราวที่ปะติดปะต่อกันในแต่ละวัน ด้วยความหวังว่ามันจะช่วยให้ความทรงจำที่หายไปกลับคืนมา แต่แล้วประสาทก็ตึงเขม็ง เพราะในหน้าแรกนั้น นอกเหนือจากชื่อของเธอแล้ว สิ่งที่เขียนต่อมาคือ อย่าไว้ใจเบน

REVIEW

การอ่านหนังสือเล่มนี้ ... ไม่เหมือนการอ่านหนังสือ แต่มันเหมือนกับการอ่าน 'ไดอารี่' เสียมากกว่า ...

คริสทีน เป็นโรคความจำเสื่อมจากอุบัติเหตุที่เธอได้รับเมื่อหลายปีก่อน ทุกครั้งที่เธอเข้านอน แล้วตื่นขึ้นมา ... เธอจะจำความทรงจำของวันก่อนๆไม่ได้เลย ไม่รู้แม้กระทั่งตัวเองเป็นใคร อยู่ที่ไหน และไม่รู้ว่าผู้ชายที่นอนอยู่ข้างๆหล่อนทุกคืนคือสามีของหล่อน


[Spoiler Alert!!!]


ส่วนแรก ... ของหนังสือ จะปูเรื่องถึงสภาพชีวิตประจำวันของคริสทีนว่าเธอสับสนแค่ไหน ก่อนเนื้อเรื่องจะดึงผู้อ่านเข้าไปใส่กระดานจิ๊กซอว์ที่ภาพต่างๆค่อยๆต่อรวมกัน เป็นภาพที่ใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้น และถึงกระนั้น ... ชิ้นส่วนจิ๊กซอว์ที่คุณหยิบขึ้นมาอาจจะเป็นชิ้นส่วนที่ไม่ถูกต้อง ทำให้ภาพที่คุณกำลังจะได้ผิดเพี้ยนไปจากเดิม

ส่วนที่สอง ... เป็นเรื่องราวของสมุดบันทุกที่คุณหมอแนซให้คริสทีนเขียนบันทึกไว้ในแต่ละวันว่าวันนี้เธอรู้อะไร ? เธอจำอะไรได้บ้าง ? น่าเสียดายที่ความทรงจำบางส่วนที่คริสทีนรำลึกได้กลับขาดๆหายๆและไม่ปะติดปะต่อ ทำให้บางส่วน ถึงรู้ไป ... ก็ไม่ได้ช่วยอะไรอยู่ดี จนกระทั่งเนื้อเรื่องดำเนินมาถึงจุดไคลแม็กซ์ที่ค่อยๆบีบคั้นอารมณ์คนอ่านมากขึ้นเรื่อยๆเมื่อคริสทีนรู้ว่าเบน สามีของเธอกำลังโกหกเรื่องราวทั้งหมดที่เธอหลงลืมไป ทั้งเรื่องลูกชายของเธอที่ตายไปแล้ว ทั้งเรื่องสาเหตุที่เธอสูญเสียความทรงจำ การโกหกเพิ่มขึ้นมากเรื่อยๆ แต่ตรงกันข้าม ... ทุกครั้งที่คริสทีนสับสน เบนกลับดูแลเธอเป็นอย่างดี แสดงความรักที่เขามีให้คริสทีนอย่างเต็มที่จนเธอหลงลืมไปว่าบางทีสามีของเธออาจจะรักเธอจริงๆ

แต่การโกหกไม่ได้มีเพียงแค่นั้นไม่ว่าแรงจูงใจและสาเหตุคืออะไร ทุกครั้งที่คริสทีนเริ่มไว้ใจเบน ... กลับมีบางอย่างผลักความไว้ใจของเธอออกไปทำให้คริสทีนไม่สามารถไว้วางใจเขาได้ เมื่อเรื่องราวเริ่มพีคเมื่อคริสตีนรู้ว่า เพื่อนรักของเธอที่สามีของเธอเล่าว่าย้ายไปอยู่ที่อื่น แต่ความจริงแล้วกลับไม่ได้ย้ายไปไหน รวมถึงการหย่าของคริสทีนกับเบนที่เกิดขึ้นเมื่อเธอย้ายเข้าไปอยู่ในสถานบำบัดได้ไม่นาน คริสทีนสับสน ... คนใกล้ตัวเริ่มไว้ใจไม่ได้อีกต่อไปแล้ว

ส่วนที่สาม ... เมื่อคริสทีนอ่านไดอารี่ที่ตนเองเขียนไว้จนหมด ประจวบเหมาะกับที่เบนพาหล่อนมาเที่ยวพักผ่อนที่ทะเลแห่งหนึ่ง ห้องพักของโรงแรมนั้นให้ความรู้สึกคุ้นตาราวกับว่าเคยมาที่นี่แล้ว และความจริงก็ถูกเปิดเผยเมื่อคริสทีนค้นพบหน้ากระดาษของไดอารี่ที่หล่อนเขียนถูกฉีกออกไปและไปอยู่ในกระเป๋าของเบน ความจริงเริ่มลงล็อคเมื่อคริสทีนค้นพบแล้วว่าความจริง ... ลูกชายของเธอ อดัม ยังไม่ได้ตายจากไปไหน และความจริงเกี่ยวกับสามีของเธอ ไมค์ คือคนที่เธออยู่ด้วยมาตลอด ไม่ใช่เบน ไมค์แอบอ้างเป็นเบน เพราะเขารักคริสทีน เขาคือชู้รักของเธอและเมื่อเธอตัดสินใจทิ้งเขาไป ไมค์ลงมือทำร้ายคริสทีนจนเธอความจำเสื่อมและลงมือปั้นเรื่องราวทั้งหมดเพื่อที่จะได้อยู่กับร่วมกันกับคริสทีนต่อไป

ส่วนตัวชอบการเล่าเรื่องของผู้เขียนนะ เรารู้สึกว่าเป็นแปลกใหม่ดีในการดึงผู้อ่านให้มีอารมณ์ร่วมและติดตามไปพร้อมๆกับตัวละคร แต่ด้วยความเรียบง่ายของเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นทำให้บางครั้งและรู้สึกง่วงนอนบ้าง ยิ่งช่วงที่เป้นไดอารี่นะ บางตอนนี่จะหลับเสียให้ได้ แต่เมื่อมาถึงจุดไคลแมกซ์ท้ายๆเรื่องรวมถึงการเฉลยความจริงทั้งหมดเกี่ยวกับสามีของคริสทีนที่ทำให้เราช็อคมาแล้ว เราก็ยอมรับว่าผู้เขียนผูกเรื่องไว้ดีจริงๆ แม้ว่าจะยังมีบางจุดที่ดูเหมือนไม่ค่อยเชื่อมโยงกันดีและยังระแคะระคายอยู่บ้าง ความบังเอิญที่มากเกินไปจนดูเหมือนว่าพยายามฝืนความเป็นธรรมชาติของตัวละคร

แต่โดยรวมแล้วเราถือว่าสนุกทีเดียวเลยแหละ แม้ว่าจะมีหลายช่วงที่น่าเบื่อจนอยากจะอ่านข้ามๆไป ... เนื้อเรื่องคาดเดาไม่ได้ (ถึงจะเดาได้ลางๆว่าสามีของคริสทีนต้องเป็นโรคจิตแน่นอนมาตั้งแต่ต้นก็เถอะ) และตอนจบกลับเป็นสิ่งที่ไม่มีใครคาดถึงอย่างแน่นอน

คะแนน 8/10

No comments:

Post a Comment