ชื่อเรื่อง พรานราตรี ตอน มนต์รักราตรี
จากเรื่อง UNLEASH THE NIGHT
ผู้แต่ง เชอริลีน แคนยอน
โรมานซ์ เหนือจริง
ผู้แปล จิตอุษา
สำนักพิมพ์ แก้วกานต์
จากลูกผสมต้องห้ามระหว่างเสือต่างพันธุ์กำพร้าครอบครัว เร็น ไทกาเรียนเติบโตขึ้นภายใต้การจับตาดูอย่างใกล้ชิดและไม่ไว้ใจของผู้คนรอบข้าง เมื่อเร็นต้องการสิ่งใด เขาจะไม่ฟังเสียงใคร และบัดนี้เขาต้องการมาร์เกอริต
มาร์เกอริต โดแบร์ กูโด เกลียดชีวิตสังคมที่ถูกบิดาบังคับ หล่อนก็เหมือนผู้เป็นมารดาคือมีรากฐานอันแรงกล้าของชาวคาจัน แต่หล่อนก็ไม่มีทางเลือก นอกจากพยายามปรับตัวให้เข้ากับโลกซึ่งหล่อนมีความรู้สึกประดุจเป็นคนนอก แต่โลกของมนุษย์ที่ร่ำรวยและทรงอำนาจไม่เคยพบกับโลกของเวอร์-ฮันเตอร์ การทำลายกฎข้อนี้คือการเรียกความพิโรธของผู้มีอำนาจเบื้องบน
เพื่อที่จะได้มาร์เกอริตมาครอง เร็นต้องต่อสู้ทั้งกับมนุษย์ซึ่งจะไม่มีวันยอมรับธรรมชาติสัตว์ของเขา และพวกเวอร์-ฮันเตอร์ที่ต้องการให้เขาตายเพราะเป็นผู้นำอันตรายมาสู่โลกของพวกเขา มันเป็นการแข่งขันกับเวลาและเวทมนตร์โดยไม่มีขอบเขต ซึ่งสองหนุ่มสาวอาจต้องแลกด้วยชีวิตและวิญญาณของพวกเขา
REVIEW
แม็กกี้ เพื่อนสนิทของนิคไปที่บาร์แซงซัวรีย์และได้เจอกับเร็น ไทกาเรียน ชายหนุ่มติดเนื้อต้องใจเธออย่างห้ามตัวเองไม่ได้และนั่นทำให้เร็นได้เอาตัวเข้าไปปกป้องเธอและรับลูกกระสุนมาแทน หลังจากนั้นเร็นก็ไม่สามารถที่จะอยู่ห่างจากแม็กกี้ได้อีกครั้ง เขาพยายามเปลี่ยนรูปลักษณ์เพื่อที่จะเป็นคนใหม่ที่แม็กกี้จะได้ไม่ได้ต้องอับอายเวลาที่ทั้งสองอยู่ด้วยกัน
แต่แท้จริงแล้วแม็กกี้ไม่ได้สนใจเลยว่าเร็นจะเป็นยังไง แม้ว่าเธอจะมีฐานะสูงส่ง และถึงเร็นเป็นคนรวยที่มาทำงานอยู่ที่บาร์เก่าๆก็ตาม ทั้งสองก็เข้ากันได้ดีมาก แต่เร็นก็รู้อยู่แล้วว่าด้วยความที่เขาเป็นเสือและเธอเป็นมนุษย์ ทั้งคู่จึงไม่อาจรักกันได้ แต่นั่นก็เป็นอีกเรื่องเมื่อเร็นไม่สามารถที่จะต่อต้านสัญชาตญาณสัตว์ป่าที่ร่ำร้องอยากจะอยู่กับแม็กกี้ได้
เมื่อเร็นถูกตัดสินโดยสภาว่าเขาเป็นคนฆ่าพ่อแม่ของเขาโดยความตั้งใจของลุงและลูกพี่ลูกน้องที่ต้องการจะฮุบกิจการของเขา นั่นทำให้เร็นและแม็กกี้ต้องพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ ทั้งคู่เดินทางย้อนเวลากลับไปยังตอนที่พ่อของเร็นยังมีชีวิตอยู่เพื่อหาหลักฐานที่จะมาลบล้างว่าเขาไม่ได้ฆ่าพ่อแม่ของตน
เร็นได้พบกับพ่อของเขาอีกครั้ง และได้ปรับความเข้าใจกัน แต่อดีตคือสิ่งที่เร็นจะเข้าไปแก้ไขไม่ได้เพราะจะมีผลกระทบต่อคนอื่นๆตามมามากมาย ดังนั้นเขาจึงจำใจจากพ่อของเขามาแม้ว่าปริศนาในคืนที่พ่อของเขาถูกฆ่าจะยังไม่เคลียร์ก็ตาม แต่ผลพลอยได้จากการที่กลับไปยังอดีตก็คือพ่อของเร็นเปลี่ยนแม็กกี้ให้กลายเป็นเสือด้วยพลังของแม่เขาที่ยังหลงเหลืออยู่ ทำให้แม็กกี้กลายเป็นเผ่าพันธุ์เดียวกันเร็น
สุดท้ายแล้ว ... พ่อของเร็นยังไม่ตาย และศพที่เร็นคิดว่าเป็นพ่อของเขาแท้จริงแล้วก็คือลุงของเขาที่ต้องการจะหักหลังและฆ่าเขาเพื่อฮุบกิจการนั่นเอง เมื่อเรื่องวุ่นๆจบลงและเร็นพ้นผิดแล้ว เขาก็จัดงานแต่งงานกับแม็กกี้แม้ว่าทั้งคู่จะไม่มีสัญลักษณ์ของเนื้อคู่ปราฏขึ้นที่ฝ่ามือก็ตาม แต่เร็นก็มั่นใจว่าเขารักแม็กกี้ และแม็กกี้ก็รักเขา ดังนั้นจึงไม่มีสิ่งใดสำคัญอีกต่อไป
และของขวัญวันแต่งงานจากซาวิทาร์(เพื่อนของแอชรอนที่รับนิคไปดูแล)คือสัญลักษณ์เนื้อคู่ที่จะผูกพันธ์เร็นกับแม็กกี้เอาไว้ตลอดไป ...
......................................................................................
เล่มนี้อ่านเพลินๆ ไม่ค่อยอึดอัดใจเหมือนเล่มก่อนๆหน้า นิสัยของพระ-นางก็ไม่มีส่วนไหนที่ทำให้เรารำคาญเลยแม้แต่น้อย และเราก็ยังรู้สึกด้วยว่าเล่มไหนที่เป็นเรื่องของเวอร์-ฮันเตอร์ เชอร์ริลีนจะเขียนออกมาได้ถูกจริตเราทุกเล่ม ในด้านความสัมพันธ์ของเร็นและแม็กกี้ เป็นอะไรที่เราชอบมากๆเพราะมันดูเป็นธรรมชาติและไม่มีตรงไหนขัดใจเราเลย อีกสิ่งที่ทำให้เรื่องนี้ต่างจากเรื่องอื่นๆอยู่นิดหน่อยนั่นก็คือ เร็นกับแม็กกี้รักกันโดยที่แทบจะไม่มีโชคชะตาเข้ามาเกี่ยวข้องเลย เราชอบที่เร็นรู้ว่าเขารักแม็กกี้ทั้งๆที่เธอไม่ใช่เนื้อคู่ของเขา(แต่สุดท้ายก็ใช่ >.<)
พูดถึงเรื่องการเดินทางข้ามเวลาที่ทำออกมาได้ดีอย่างยิ่ง เพราะปกตินิยายเล่มอื่นๆเมื่อมีการเดินทางย้อนเวลาแล้วจะต้องเจอกับความสับสนวุ่นวายอลหม่านเมื่อตัวละครยุคปัจจุบันต้องพยายามอธิบายให้ตัวละครในอดีตฟังว่าพวกมาจากไหน ทำไมถึงแต่งตัวแปลกๆ ฯลฯ แต่เรื่องนี้ไม่เป็นเช่นนั้น เพราะผู้คนในอดีตต่างก็เป็นเวอร์-ฮันเตอร์ที่มีความสามารถที่จะเดินทางข้ามเวลาเหมือนกัน จึงทำให้เขายอมรับเรื่องของเร็นที่ย้อนเวลาได้ง่าย รวมถึงความพลิกผันของสถานการณ์ในตอนท้ายด้วยที่เราชื่นชอบมากๆ
เชอร์ริลีนเขียนเล่มนี้ออกมาได้ดีจริงๆถ้าพูดในแง่ของนิยายชุด Were-Hunter เทียบเล่มของเวน เราว่าเล่มนี้มีกลิ่นอายสืบสวนสอบสวนปนอยู่ด้วย ยิ่งทำให้ความเป็น Thriller น่าสนใจมากขึ้นสำหรับเรา และเราขอยอมรับจริงๆว่าเราลุ้นไปกับตัวละครและเราใจช่วยเร็นตั้งแต่หน้าแรกยันหน้าสุดท้าย ด้วยนิสัยน่ารักน่าชังของเร็นที่ยังมีความเป็นเด็กวัยรุ่นอยู่ทำให้เรารู้สึกว่าแม็กกี้ช่างเป็นผู้หญิงที่โชคดีอะไรอย่างนี้...
ให้ 10 คะแนน อีกเล่ม -- สรุปว่าพรานราตรีตอนนี้เล่มที่เราให้ 10 มีแค่เล่มนี้กับระบำมาร(ซาเร็ค) แม้ว่าเล่มนี้จะไม่ได้ซาบซึ้งต่อมน้ำแตก หรือดราม่ารันทดจิตเหมือนเล่มของซาเร็ต แต่เล่มนี้แค่ความสัมพันธ์ระหว่างพ่อลูกของทั้งพระเอกนางเอกก็ทำให้เราซาบซึ้งประทับใจได้แล้วจริงๆ
แม็กกี้ เพื่อนสนิทของนิคไปที่บาร์แซงซัวรีย์และได้เจอกับเร็น ไทกาเรียน ชายหนุ่มติดเนื้อต้องใจเธออย่างห้ามตัวเองไม่ได้และนั่นทำให้เร็นได้เอาตัวเข้าไปปกป้องเธอและรับลูกกระสุนมาแทน หลังจากนั้นเร็นก็ไม่สามารถที่จะอยู่ห่างจากแม็กกี้ได้อีกครั้ง เขาพยายามเปลี่ยนรูปลักษณ์เพื่อที่จะเป็นคนใหม่ที่แม็กกี้จะได้ไม่ได้ต้องอับอายเวลาที่ทั้งสองอยู่ด้วยกัน
แต่แท้จริงแล้วแม็กกี้ไม่ได้สนใจเลยว่าเร็นจะเป็นยังไง แม้ว่าเธอจะมีฐานะสูงส่ง และถึงเร็นเป็นคนรวยที่มาทำงานอยู่ที่บาร์เก่าๆก็ตาม ทั้งสองก็เข้ากันได้ดีมาก แต่เร็นก็รู้อยู่แล้วว่าด้วยความที่เขาเป็นเสือและเธอเป็นมนุษย์ ทั้งคู่จึงไม่อาจรักกันได้ แต่นั่นก็เป็นอีกเรื่องเมื่อเร็นไม่สามารถที่จะต่อต้านสัญชาตญาณสัตว์ป่าที่ร่ำร้องอยากจะอยู่กับแม็กกี้ได้
เมื่อเร็นถูกตัดสินโดยสภาว่าเขาเป็นคนฆ่าพ่อแม่ของเขาโดยความตั้งใจของลุงและลูกพี่ลูกน้องที่ต้องการจะฮุบกิจการของเขา นั่นทำให้เร็นและแม็กกี้ต้องพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ ทั้งคู่เดินทางย้อนเวลากลับไปยังตอนที่พ่อของเร็นยังมีชีวิตอยู่เพื่อหาหลักฐานที่จะมาลบล้างว่าเขาไม่ได้ฆ่าพ่อแม่ของตน
เร็นได้พบกับพ่อของเขาอีกครั้ง และได้ปรับความเข้าใจกัน แต่อดีตคือสิ่งที่เร็นจะเข้าไปแก้ไขไม่ได้เพราะจะมีผลกระทบต่อคนอื่นๆตามมามากมาย ดังนั้นเขาจึงจำใจจากพ่อของเขามาแม้ว่าปริศนาในคืนที่พ่อของเขาถูกฆ่าจะยังไม่เคลียร์ก็ตาม แต่ผลพลอยได้จากการที่กลับไปยังอดีตก็คือพ่อของเร็นเปลี่ยนแม็กกี้ให้กลายเป็นเสือด้วยพลังของแม่เขาที่ยังหลงเหลืออยู่ ทำให้แม็กกี้กลายเป็นเผ่าพันธุ์เดียวกันเร็น
สุดท้ายแล้ว ... พ่อของเร็นยังไม่ตาย และศพที่เร็นคิดว่าเป็นพ่อของเขาแท้จริงแล้วก็คือลุงของเขาที่ต้องการจะหักหลังและฆ่าเขาเพื่อฮุบกิจการนั่นเอง เมื่อเรื่องวุ่นๆจบลงและเร็นพ้นผิดแล้ว เขาก็จัดงานแต่งงานกับแม็กกี้แม้ว่าทั้งคู่จะไม่มีสัญลักษณ์ของเนื้อคู่ปราฏขึ้นที่ฝ่ามือก็ตาม แต่เร็นก็มั่นใจว่าเขารักแม็กกี้ และแม็กกี้ก็รักเขา ดังนั้นจึงไม่มีสิ่งใดสำคัญอีกต่อไป
และของขวัญวันแต่งงานจากซาวิทาร์(เพื่อนของแอชรอนที่รับนิคไปดูแล)คือสัญลักษณ์เนื้อคู่ที่จะผูกพันธ์เร็นกับแม็กกี้เอาไว้ตลอดไป ...
......................................................................................
เล่มนี้อ่านเพลินๆ ไม่ค่อยอึดอัดใจเหมือนเล่มก่อนๆหน้า นิสัยของพระ-นางก็ไม่มีส่วนไหนที่ทำให้เรารำคาญเลยแม้แต่น้อย และเราก็ยังรู้สึกด้วยว่าเล่มไหนที่เป็นเรื่องของเวอร์-ฮันเตอร์ เชอร์ริลีนจะเขียนออกมาได้ถูกจริตเราทุกเล่ม ในด้านความสัมพันธ์ของเร็นและแม็กกี้ เป็นอะไรที่เราชอบมากๆเพราะมันดูเป็นธรรมชาติและไม่มีตรงไหนขัดใจเราเลย อีกสิ่งที่ทำให้เรื่องนี้ต่างจากเรื่องอื่นๆอยู่นิดหน่อยนั่นก็คือ เร็นกับแม็กกี้รักกันโดยที่แทบจะไม่มีโชคชะตาเข้ามาเกี่ยวข้องเลย เราชอบที่เร็นรู้ว่าเขารักแม็กกี้ทั้งๆที่เธอไม่ใช่เนื้อคู่ของเขา(แต่สุดท้ายก็ใช่ >.<)
พูดถึงเรื่องการเดินทางข้ามเวลาที่ทำออกมาได้ดีอย่างยิ่ง เพราะปกตินิยายเล่มอื่นๆเมื่อมีการเดินทางย้อนเวลาแล้วจะต้องเจอกับความสับสนวุ่นวายอลหม่านเมื่อตัวละครยุคปัจจุบันต้องพยายามอธิบายให้ตัวละครในอดีตฟังว่าพวกมาจากไหน ทำไมถึงแต่งตัวแปลกๆ ฯลฯ แต่เรื่องนี้ไม่เป็นเช่นนั้น เพราะผู้คนในอดีตต่างก็เป็นเวอร์-ฮันเตอร์ที่มีความสามารถที่จะเดินทางข้ามเวลาเหมือนกัน จึงทำให้เขายอมรับเรื่องของเร็นที่ย้อนเวลาได้ง่าย รวมถึงความพลิกผันของสถานการณ์ในตอนท้ายด้วยที่เราชื่นชอบมากๆ
เชอร์ริลีนเขียนเล่มนี้ออกมาได้ดีจริงๆถ้าพูดในแง่ของนิยายชุด Were-Hunter เทียบเล่มของเวน เราว่าเล่มนี้มีกลิ่นอายสืบสวนสอบสวนปนอยู่ด้วย ยิ่งทำให้ความเป็น Thriller น่าสนใจมากขึ้นสำหรับเรา และเราขอยอมรับจริงๆว่าเราลุ้นไปกับตัวละครและเราใจช่วยเร็นตั้งแต่หน้าแรกยันหน้าสุดท้าย ด้วยนิสัยน่ารักน่าชังของเร็นที่ยังมีความเป็นเด็กวัยรุ่นอยู่ทำให้เรารู้สึกว่าแม็กกี้ช่างเป็นผู้หญิงที่โชคดีอะไรอย่างนี้...
ให้ 10 คะแนน อีกเล่ม -- สรุปว่าพรานราตรีตอนนี้เล่มที่เราให้ 10 มีแค่เล่มนี้กับระบำมาร(ซาเร็ค) แม้ว่าเล่มนี้จะไม่ได้ซาบซึ้งต่อมน้ำแตก หรือดราม่ารันทดจิตเหมือนเล่มของซาเร็ต แต่เล่มนี้แค่ความสัมพันธ์ระหว่างพ่อลูกของทั้งพระเอกนางเอกก็ทำให้เราซาบซึ้งประทับใจได้แล้วจริงๆ
คะแนน 10/10
