May 19, 2015
Ugly Love
ชื่อเรื่อง Ugly Love
ผู้แต่ง Colleen Hoover
โรมานซ์ ร่วมสมัย
สำนักพิมพ์ Atria Books
เรื่องย่อ
When Tate Collins meets airline pilot Miles Archer, she knows it isn’t love at first sight. They wouldn’t even go so far as to consider themselves friends. The only thing Tate and Miles have in common is an undeniable mutual attraction. Once their desires are out in the open, they realize they have the perfect set-up. He doesn’t want love, she doesn’t have time for love, so that just leaves the sex. Their arrangement could be surprisingly seamless, as long as Tate can stick to the only two rules Miles has for her.
Never ask about the past.
Don’t expect a future.
They think they can handle it, but realize almost immediately they can’t handle it at all.
Hearts get infiltrated.
Promises get broken.
Rules get shattered.
Love gets ugly.
REVIEW
เมื่อเทตย้ายมาอยู่อพาร์ทเมนต์พี่ชายของเธอ ที่นั่นทำให้เธอได้รู้จักกับไมลส์ ชายหนุ่มผู้เงียบขรึม เทตรู้สึกชอบในตัวของไมลส์ขึ้นมาทันที และในวันขอบคุณพระเจ้า...เทตได้ทำข้อตกลงกับไมลส์ว่าพวกเขาจะมีความสัมพันธ์กัน และจะหยุดกันอยู่ที่เซ็กส์ ไม่ให้มีอะไรมากไปกว่านั้น เพราะไมลส์บอกแล้วว่าเขาไม่ต้องการที่จะรู้สึกอะไรกับคนอื่น หลังจากหกปีที่เราไม่เคยจูบใคร ไม่เคยมีเซ็กส์กับใครเลย เทตยอมรับข้อเสนอนั้น แต่เธอก็ไม่แน่ใจว่าความรู้สึกที่เธอมีแต่ไมลส์จะสามารถหยุดอยู่แค่นั้น
หกปีก่อน ... ราเชลกับไมลส์รักกันตั้งแต่แรกพบสบตา ทั้งคู่ต้องใจสลายเมื่อทั้งพ่อและแม่พวกเขากำลังจะแต่งงานกัน และพวกเขาจะเป็นได้แค่พี่น้องกันเท่านั้น แต่เมื่อทั้งราเชลและไมลส์มาอยู่ใต้ชายคาเดียวกัน ทั้งคู่เริ่มมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งไมลส์ทำราเชลท้องโดยที่เขาอายุเพียงสิบแปดปี และนั่นทำให้ชีวิตของเขาเบี่ยงออกนอกเส้นทาง แต่ไมลส์ยังรักลูกของเขา รักราเชลของเขา เขาจะเป็นพ่อที่ดีให้ได้ จนกระทั่งวันที่ลูกของเขาลืมตาขึ้นมา นั่นเป็นวันที่ไมลส์มีความสุขมากที่สุด กระทั่งหลังจากนั้นไม่นานรถของไมลส์ที่มีลูกและราเชลประสบอุบัติเหตุตกลงไปในแม่น้ำ ไมลส์ช่วยชีวิตลูกของเขาเอาไว้ไม่ทัน นั่นทำให้ราเชลโกรธและเกลียดเขามาก เธอทิ้งเขากลับบ้านเกิดของเธอ ทำให้ไมลส์รู้ซึ้งของด้านที่น่าเกลียดในความรักของพวกเขาตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา
ไมลส์พยายามปิดกั้นตัวเองจากเทตตลอด เขาไม่ยอมเล่าอดีตของเขาให้เธอฟัง ไมลส์ไม่มีอะไรจะให้เทตนอกจากเซ็กส์ระหว่างพวกเขาเท่านั้น เพราะเขาไม่สามารถเปิดใจที่จะรักใครได้อีกต่อไปแล้ว ดังนั้นเทตตัดสินใจย้ายออกจากอพาร์ทเมนต์พี่ชายเธอ ไมลส์คิดว่าเขาจะปล่อยให้เธอเดินออกจากชีวิตของเขาไปได้ แต่จริงๆแล้วเขาต้องการเธอ ดังนั้นเขาจึงพยายามจะก้าวข้ามอดีตของเขาโดยการกลับไปหาราเชลและพบว่าเธอมีความสุขอยู่กับสามีใหม่และมีลูกสาวอีกคน นั่นทำให้ไมลส์สบายใจว่าในที่สุดเขา็เห็นราเชลไม่ต้องเป็นทุกข์เพราะตัวเขาและการสูญเสียลูกชายอีกต่อไป ไมลส์จึงกลับมาหาเทตและเล่าทุกอย่างเกี่ยวกับลูกชายของเขาและราเชลให้เธอฟัง เทตจึงเข้าใจไมลส์และให้อภัยเขาในท้ายสุด
................................................
เคยอ่านนิยายที่พลอตดีๆสักเรื่องแต่นางเอกแค่คนเดียวทำทุกอย่างพังหมดมั้ย ?... Ugly Love ก็เป็นแบบนั้นแหละ .... ไม่รู้นางเอกเรื่องนี้เป็นญาติกับอนาสตาเซีย สตีล หรือเปล่า ? ทำไมความคิดของเธอช่างน่ารำคาญเช่นนี้ อ่านไปนี่ถอนหายใจไป สำนวนในเรื่องก็จืดมาก เลิฟซีนแป๊กมาก ให้อารมณ์คล้ายๆกับนั่งอ่านเปเปอร์ essay ในหัวข้อ ...จงอธิบายความรักที่คุณจะไม่มีวันลืม พร้อมกับอธิบายเซ็กส์สุดฮอตที่เกิดขึ้นในชั่วชีวิตคุณ... แล้วคืออะไร ฉากที่พระเอกมันย้อนไปเล่าเรื่องแฟนเก่าตัวเอง ให้อารมณ์เหมือนพระเอกโดนคุณไสยอ่ะ มันไม่ sparkling แบบ instalove ที่นิยายเรื่องอื่นมักจะเล่นกันตรงนี้เลยอ่ะ นี่ก็เอาแต่...ราเชลคือชีวิตของผม ผมรักเธอ ผมรักเธอจริงๆ โอ๊ยยย ให้ตายเถอะ เธอเป็นของผม และผมเป็นของเธอ ... อ่ะจ๊ะ ๆๆๆ พอได้แล้วจ้ะ เราเชื่อแล้วว่าพวกเธอสองคนรักกันจริงๆ
ข้อเสียการเล่าเรื่องแบบตัดไปตัดมา (พาร์ทปัจจุบันเป็นของนางเอกกับพระเอก กับพาร์ทอดีตที่เป็นของพระเอกกับแฟนเก่า) คือคุณต้องประคองเนื้อเรื่องทั้งสองฝั่งให้ balance กัน ให้คนอ่านรู้สึกว่าความรักในอดีตเป็นบทเรียนของคนๆนึง ไม่ใช่ทุ่มพลังทั้งหมดที่มีไปฝั่งพาร์ทอดีต ทำให้พาร์ทปัจจุบันมันเบาโหวง ไร้น้ำหนัก ไร้ความน่าเชื่อถือ จนแทบจะอยากเชียร์ให้พระเอกมันกลับไปหาแฟนเก่าแบบนี้ นางเอกนี่งี่เง่าซะเหลือเกิน ให้อารมณ์เหมือนสะก๊อยใจเปลี่ยวไปติดพันกับผู้ชายที่ไม่พร้อมจะรักใครอ่ะ คืออย่างนี้ก็ไม่รู้จะเรียกว่าโง่หรือโง่มากดี ? 555 ตอนที่พระเอกกลับไปหาแฟนเก่า ถ้าแฟนเก่ายังไม่มีสามีมีลูกใหม่ มั่นใจว่าพระเอกก็ไม่ได้ลงเอยกับนางเอกหรอก
เป็นหนังสือที่กล้ำกลืนฝืนทนมากกว่าจะอ่านจบ ... ยอมรับว่าเนื้อเรื่องในส่วนของพาร์ทอดีตมันเรียลมันแมสก็จริง(ซึ่งเราชอบตรงนี้มากกว่า) แต่พาร์ทปัจจุบันนี่ยังกับภาพสะท้อนของ Fifty Shades of Grey อ่านไปนี่ก็สงสารนางเอกไป แบบดื่มแบรนด์หน่อยมั้ย จะได้คิดอะไรออก 555 สุดท้ายบอกเลยว่า...(ขอก็อปประโยคจากรีวิวของคุณ Kat Stark ใน GR มานะ) 'HEA doesn't make up for the shit I went through.' (ความสุขชั่วนิรันดร์ในตอนจบไม่ได้ชดเชยความเน่าเฟะที่ฉันต้องทนอ่านมันมาทั้งเล่มหรอกนะยะ !!!)
เห็นเรื่องนี้กำลังจะไปสร้างเป็นหนังใกล้ๆกับ Archer's Voice นี่แหละ คือแบบเราชอบอาร์เชอร์ ชอบจนติดอันดับที่ 2 จาก Top10 เราเมื่อปีที่แล้ว แต่เรื่องนี้ คือแบบ...เอิ่ม...ถ้าจะเข้าไปดูหนังในโรง คงไปดู Nick Bateman ละนะ บทดีแต่ตัวละครป่วยก็ไม่ไหวเหมือนกัน
พาร์ทปัจจุบัน เน่ามากกกก จืดมากกก ถ้าเทียบกับพาร์ทอดีตที่มีมิติกว่า น่าจับต้องมากกว่า ลองคิดดูว่าเนื้อเรื่องจะพินาศขนาดไหน เมื่อหนังสือทั้งเล่มพยายามจะนำเสนอพาร์ทปัจจุบันเป็นแก่นสารหลักของเนื้อเรื่องและพาร์ทอดีตเป็นเพียงเรื่องที่ผ่านไปแล้วของพระเอก นางเอกของเรื่องที่อยู่ในพาร์ทปัจจุบันบอกเลยว่าไร้ประโยชน์มาก 555 ....หนังสือเล่มนี้ พลอตดี(มากกกก) แต่วิธีการนำเสนอไม่ไหวจะเคลียร์จริงๆ !!
คะแนน 4/10
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment