ชื่อเรื่อง Shatter Me
จากชุด Shatter Me
ผู้แต่ง Tahereh Mafi
วรรณกรรมเยาวชน แฟนตาซี
สำนักพิมพ์ HarperCollins
เรื่องย่อ
I have a gift
I'm more than human
My touch is power
I will fight back
Juliette hasn’t touched anyone in exactly 264 days.
The last time she did, it was an accident, but The Reestablishment locked her up for murder. No one knows why Juliette’s touch is fatal. As long as she doesn’t hurt anyone else, no one really cares. The world is too busy crumbling to pieces to pay attention to a 17-year-old girl. Diseases are destroying the population, food is hard to find, birds don’t fly anymore, and the clouds are the wrong color.
The Reestablishment said their way was the only way to fix things, so they threw Juliette in a cell. Now so many people are dead that the survivors are whispering war – and The Reestablishment has changed its mind. Maybe Juliette is more than a tortured soul stuffed into a poisonous body. Maybe she’s exactly what they need right now.
Juliette has to make a choice: Be a weapon. Or be a warrior.
REVIEW
หลายวันที่จูเลียตถูกขังเอาไว้โดยไม่เคยสัมผัสโลกภายนอกเลย จนกระทั่งเด็กหนุ่มคนหนึ่งถูกจับขังร่วมกับเธอ เขาคืออดัม ผู้ชายที่เธอเคยแอบชอบสมัยอยู่โรงเรียน ก่อนที่ความสามารถพิเศษของจูเลียตจะทำให้ชีวิตเธอพินาศย่อยยับ เพราะเธอสามารถฆ่าคนเพียงสัมผัสเดียวเท่านั้น
กลายเป็นว่าทั้งหมดที่อดัมเข้ามาอยู่กับเธอเป็นแผนการณ์ของวอร์เนอร์ที่ต้องการนำตัวจูเลียตไปเข้าร่วมกับ The Reestablishment อดัมเป็นทหารใต้บังคับบัญชาของวอร์เนอร์ วอร์เนอร์มีความปราถนาในตัวของจูเลียตลึกซึ้งยิ่งกว่านั้น อดัมก็เช่นกัน เขาหลงรักในตัวของเธอมานานแล้ว ตั้งแต่ทั้งคู่ยังไม่เคยคุยกัน เขาเห็นความงดงามในตัวของจูเลียตทั้งๆที่คนรอบข้างมองว่าเธอเป็นปีศาจร้ายที่สามารถฆ่าคนก่อนจะถูกจับไปขัง เพียงแต่วอร์เนอร์ต้องการใช้พลังของจูเลียตเพื่อตัวของเขา ในขณะที่อดัมต้องการพาจูเลียตหนีออกไปจากที่แห่งนี้
spoiler: คลิกเพื่อดู Spoiler
................................................................
พลอตเบาโหวงมาก(ถึงมากที่สุด) เนื้อเรื่องไม่มีมิติ ไม่ซับซ้อน สุดแสนจะธรรมดา ภาษาก็ไม่ดี ใช้ metaphor ซ้ำซากน่าเบื่อ ขนาด John Green ยังต้องอาย ... แต่ทำไมเราถึงชอบนิยายเล่มนี้มากขนาดนี้ก็ไม่รู้ ... นางเอกเป็นโรคอะไรสักอย่างที่ชอบทวนคำซ้ำสามครั้งในหัว ... ริมฝีปากของเขา ริมฝีปากของเขา ริมฝีปากของเขา ... ความผิดของฉัน ความผิดของฉัน ความผิดของฉัน .... คืออ่านไปก็สงสัยไปนะ แต่ก็เดาว่าผู้แต่งพยายามสร้างเอกลักษณ์ให้กับนิยายตัวเองละมั้งมันเลยออกมาพิกลๆแบบนี้เนี่ย ฮ่าๆ
เราชอบความรักของอดัมกับจูเลียตมาก ไม่รู้เล่มหน้าจะมีหักมุมอีกมั้ย แต่คือเล่มนี้มันหวานมาก เรียกได้ว่าเราไม่ได้โฟกัสไปที่พลอตดิสโทเปียเลยด้วยซ้ำ ถึงมันจะมีกลิ่นอาย Divergent หรือ The Hunger Games อยู่ด้วยนิดๆ แต่ต้องยอมรับว่าผู้แต่งสร้างโลกได้พังมากๆ ไม่มีอะไรเลยนอกจาก ... กลุ่มคนเล็กๆที่มีพลังพิเศษต้องการจะก่อกบฎผู้ปกครองทรราช (จึงไม่น่าแปลกที่ใน GR ให้ 1 ดาวกันเพียบ) แต่โดยรวมแล้วกลับทำให้เราชอบขึ้นมาแบบไม่มีสาเหตุ ซึ่งนิยายเล่มนี้ก็ไม่ได้ตรงตามมาตรฐานที่เราจะให้คะแนนมากขนาดนี้เลยด้วยซ้ำ แต่เผอิญว่ามันมีอะไรบางอย่างตีถูกจริตเราเต็มๆ เลยทำให้เราชอบ Shatter Me ไปโดยปริยาย
ที่น่าตกใจเป็นอย่างมากเลยก็คือผู้แต่งหนังสือเล่มนี้เป็นภรรยาของแรนซัม ริกส์ ผู้แต่งเรื่อง Miss Peregrine’s Peculiar Children ที่เราเพิ่งอ่านจบไปหมาดๆ(และชอบมากด้วย) ซึ่งเราพบว่าโครงเรื่องระหว่างเรื่องนี้กับเรื่องนั้นนี่แทบจะก็อปกันมาเหมือนสามีภรรยาคู่นี้วางแผนเขียนนิยายด้วยกัน ใช้พลอตร่วมกัน ใช้ตัวละครร่วมกันแต่เปลี่ยนรายละเอียด เปลี่ยนชื่อ แล้วบทโรมานซ์ยังจะคล้ายกันอีก 555 มันเหมือนกันมากจนเราตกใจ ... เรื่องเด็กประหลาด พระเอกมองเห็นปีศาจได้ ส่วนเรื่องแชตเตอร์มี นางเอกแตะใคร คนนั้นตายทันที ...
ที่บ่นๆมาทั้งหมดนี่ไม่ใช่ไม่ชอบนะ ชอบมากกกกกกก การเขียนมันมีการขัดแย้งกันแบบแปลกๆ ภาษาแปลก มีจุด error (ตรงนี้ไม่รู้ว่าผู้แต่งตั้งใจรึเปล่า เพราะสนพ.ใหญ่ขนาดนี้ไม่น่าปล่อยอะไรแบบนี้หลุดรอดมาได้) แต่อ่านแล้วสนุกจนลืมอะไรพวกนี้ไปหมด มีรักสามเศร้าเป็นสไตล์ที่เราชอบด้วยมั้งเลยทำให้เรารู้สึกคลิกกับเล่มนี้เป็นพิเศษ วอร์เนอร์นี่เป็นผู้ร้ายแบบซาดิสท์แต่โคตรเซ็กซี่ ส่วนอดัมก็เป็นพระเอกแสนดี รักนางเอกปานจะกลืนกิน ติดตามต่อๆแน่นอน ชอบตรงนิยายเล่มนี้มันไม่มีอะไรให้ต้องคิดมาก อ่านเบาๆใสๆ พลอตไม่หนักมากนี่แหละ
คะแนน 8/10
