ชื่อเรื่อง หนีหัวใจไปสุดฟ้า (The Runaway Princess)
ผู้แต่ง Christina Dodd
จากชุด Princess
ผู้แปล กัญชลิกา
โรมานซ์ ย้อนยุค
สำนักพิมพ์ แก้วกานต์
เรื่องย่อ
มิสอีแวนเจลีน สคอฟฟิลด์ สุภาพสตรีผู้ลึกลับ ปรากฎตัวขึ้น ณ สถานตากอากาศอันหรูหราแห่งหนึ่ง แต่เธอพบว่าเป็นความผิดพลาดที่เธอมาที่นี่ เพราะชายรูปหล่อผิวคล้ำคนหนึ่งมาปรากฎตัวที่ประตูห้องนอนของเธอ อ้างว่าเป็นมกุฎราชกุมาร และเป็นคู่หมั้นของเธอ
เมื่อมองสบตาเธอเพียงครั้งเดียว เจ้าชายก็ทรงจำได้ว่าเธอคือ เจ้าหญิงเซเรฟิน่า พระคู่หมั้นของพระองค์ที่ทรงหลบหนีไป การปฏิเสธของเธอไม่อาจเปลี่ยนความคิดเขา หรือเปลี่ยนแปลงความพิศวาสที่ผลิบานระหว่างกัน เพื่อให้บรรลุจุดมุ่งหมาย เจ้าชายทรงทำทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการลักพาตัว ขู่เข็ญบังคับ หรือหว่านเสน่ห์พระคู่หมั้นผู้ไม่เต็มใจ เพื่อให้เธอเข้าสู่โลกแห่งคำสัญญาและความพิศวาสของพระองค์
REVIEW
อีแวนเจลีน สคอฟฟิลด์กำลังดื่มด่ำกับการผจญภัยของเธอพร้อมเงินก้อนโต แต่จู่ๆ ชายลึกลับคนหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้น เขาคือ... ดานัวร์ เจ้าชายที่กำลังจะขึ้นปกครองสองดินแดน ซึ่งเขาก็ต้องการตัวของอีแวนเจลีนที่เขาเข้าใจว่าคือเจ้าหญิงแห่งเซเรฟิน่าเพื่อทำให้คำทำนายเป็นจริง และเขาก็ไม่เชื่อแม้อีแวนเจลีนจะบอกว่าตนไม่ใช้เจ้าหญิงก็ตาม
ดานัวร์ลักพาตัวอีแวนเจลีนหลังจากพวกเขาถูกเหล่านักปฏิวัติตามล่าซึ่งมีโดมินิกเป็นหัวหน้า แต่ไม่ว่าอีแวนเจลีนจะพยายามโน้มน้าวดานัวร์แค่ไหนว่าหล่อนไม่ใช่เจ้าหญิงแต่เป็นเพียงคนธรรมดาคนหนึ่งที่รับทรัพย์สมบัติมาจากลีโอน่าที่รับดูแลอีแวนเจลีนและทำให้เธอได้พบกับความรู้มากมายจากหนังสือหลายเล่ม นั่นเป็นสาเหตุว่าทำไมเธอถึงรู้เยอะนั่นเอง สุดท้ายเขาก็พาเธอขี่หลังหนีออกมาจนได้
อีแวนเจลีนขี่หลังดานัวร์มาจนถึงอารามนางชี ที่นั่นอีแวนเจลีนได้ปีนหนีลงมาจากหน้าต่างซึ่งสูงลิบหลังจากถูกดานัวร์ขังเอาไว้ในห้อง แต่หล่อนก็ถูกโดมินิกจับตัวเอาไว้เพื่อล่อให้ดานัวร์ไปหาเขาและพวกเขาก็ต้องการจบการปกครองโดยระบอบกษัตริย์ แน่นอนว่าอีแวนเจลีนหนีออกมาได้ แต่เท้าของเธอได้่รับบาดเจ็บ หลังจากที่ดานัวร์ให้บอดี้การ์ดของเขาไปสำรวจทางเบื้องหน้าและเบี่ยงแบนศัตรู เขาก็พาอีแวนเจลีนมารักษาตัวที่บ่อน้ำพุ ดานัวร์เล่าเรื่องในอดีตให้หล่อนฟัง พร้อมทั้งบอกว่าโดมินิกเป็นน้องของเขา รวมไปถึงราฟาเอลโล่และวิคเตอร์ที่อาจจะทรยศพวกเขาอยู่โดยการบอกเส้นทางการเดินทางของทั้งคู่ให้เหล่านักปฏิวัติรับรู้
ดานัวร์ยอมจำนนต่อแรงดึงดูดระหว่างทั้งคู่ เขาครอบครองอีแวนเจลีนในคืนนั้นและตั้งใจพาเธอไปยังดินแดนของเขาและของเธอที่กำลังจะรวมเป็นหนึ่งในไม่ช้า เขากำชับว่าตนหาวิธีที่จะเปิดกล่องคริสตัลได้ดังนั้นไม่มีอะไรต้องเป็นกังวลในเรื่องของคำทำนายที่ว่าผู้ที่สามารถเปิดกล่องได้ ดินแดนทั้งสองจะหลอมรวมเป็นแผ่นเดียวกัน แต่อีแวนเจลีนก็ยังกังวลว่าถ้าหากเจ้าหญิงตัวจริงปรากฏกายขึ้น เธอจะไม่มีความสำคัญต่อดานัวร์ที่กำลังเข้าใจผิดอีกต่อไป แม้ว่าเธอจะรักเขาและเขารักเธอก็ตาม แต่นั่นก็ไม่เพียงพอสำหรับทั้งคู่
เมื่อมาถึงหมู่บ้าน อีแวนเจลีนก็ยิ่งพิสูจน์คำพยากรณ์ต่อหน้าชาวบ้านไปอีกว่าเธอนั้นเป็นเจ้าหญิง พวกเขาเชื่ออย่างนั้น แต่ระหว่างที่เหล่าชาวบ้านกำลังหนีความอดอยากเพื่อไปร่วมงานของดานัวร์และอีแวนเจลีน ดานัวร์ก็ไปได้ยินชาวบ้านคุยกับเหล่านักปฏิวัติเข้าระหว่างออกไปล่ากระต่าย เขารีบรุดกลับมาพาอีแวนเจลีนไปหลบซ่อนในห้องลับแคบๆ ภายในกระท่อม แน่นอนว่าหล่อนเกิดอาการกลัวขึ้นมาและใช้เซ็กส์เพื่อเป็นเครื่องมือเบี่ยงเบนความสนใจและนั่นก็ทำให้ดานัวร์พ่ายแพ้ต่อการควบคุมตนเองที่เขารักษามาตลอดทั้งชีวิต เขาครอบครองอีแวนเจลีนราวกับสัตว์ที่หิวกระหาย
เมื่อดานัวร์พาอีแวนเจลีนไปยังเรือเพื่อล่องแม่น้ำไปยังเพลซอง อีแวนเจลีนได้กลอุบายหลอกให้ดานัวร์ละสายตาเพื่อที่ว่าหล่อนจะได้หลบหนีไป แต่แล้วก็คิดได้ว่าหากตัวเองไม่ได้ขึ้นพระราชินี อย่างน้อยก็น่าจะไปดูว่าดานัวร์จะไม่ถูกฆ่าเมื่อเขาไม่พยายามทำให้คำทำนายเป็นจริงโดยการพาตัวอีแวนเจลีนกลับไป แต่ทันทีที่คิดได้แบบนั้น หล่อนก็ได้เจอกับโดมินิก เขาพยายามจะข่มขืนเธอ แต่แล้วเมื่อเขาเปิดก้นของเธอ เขาก็หัวเราะออกมาเสียงดังราวกับคนเสียสติ อีแวนเจลีนใช้โอกาสนั้นในการต่อสู้และหลบหนีออกจากเงื้อมือชายผู้ชั่วร้ายคนนี้ได้
เมื่ออีแวนเจลีนมาถึงเพลซอง หล่อนได้เจอคนที่บอกว่าคุ้นหน้าหล่อนจนได้รู้ว่าตัวเองมีส่วนเกี่ยวข้องกับเอลีนอร์ แต่สุดท้ายอีแวนเจลีนก็เจอกับวิคเตอร์และราฟาเอลโล่เสียก่อน หล่อนกระเสือกกระสนวิ่งหนีและได้รับความช่วยเหลือจากมารี เทเรซียจากอารามนางชีซึ่งพาเธอไปพบกับดานัวร์ เขากำลังรออีแวนเจลีนอยู่ ที่นั่นทั้งคู่ได้คุยกัน ดานัวร์คิดว่าคืนที่เขาครอบครองเธออย่างดุดันป่าเถื่อนนั้นทำให้อีแวนเจลีนหนีไปจากเขา ซึ่งแท้จริงแล้วไม่ใช่ หล่อนแค่กลัวว่าหากถึงวันแต่งงานของทั้งคู่แล้วเจ้าหญิงตัวจริงปรากฏกายขึ้นมา ชีวิตของหล่อนจะต้องจบสิ้นและจะต้องเสียดานัวร์ไป อีแวนเจลีนทำใจรับไม่ได้จึงหนีมา แต่เมื่อดานัวร์พยายามเอาอกเอาใจและพิสูจน์ความรักที่เขามีต่อเธอ อีแวนเจลีนจึงยอมแต่งงานในที่สุด
ในค่ำคืนนั้น ดานัวร์ครองครองอีแวนเจลีนอีกครั้ง คราวนี้เขาเห็นว่าที่แก้มก้นของเธอนั้นไม่มีรอยประทับเพื่อแสดงความเป็นราชวงศ์แบบที่เขามี แต่ดานัวร์ก็มองข้ามเรื่องนั้นเพราะเขาที่เธอเป็นเธอ ผู้หญิงที่รักที่เนื้อแท้ของเขา เมื่อวันพิธีมาถึง เหล่านักปฏิวัติบุกเข้ามาถึงพิธี ทำร้ายดานัวร์จนได้รับบาดเจ็บแต่เขาและพวกชาวบ้านก็ควบคุมสถานการณ์เอาไว้ได้ วิคเตอร์มารายงานว่าราฟาเอลโล่นั้นเป็นคนทรยศ และเมื่อถึงเวลาเปิดกล่องคริสตัล กลวิธีที่ดานัวร์เตรียมเอาไว้นั้นไม่สำเร็จ เขากำลังจะถูกชาวบ้านที่กำลังสงสัยรุมทึ้ง แถมโดมินิกยังปรากฏกายพร้อมกับความจริงที่ว่าอีแวนเจลีนนั้นคือเจ้าหญิงตัวปลอม ทั้งสองอับจนหนทางที่จะพิสูจน์
แต่แล้วมารี เทเรเซียก็ขึ้นมาช่วยพวกเขาวางมือลงบนกล่องใบนั้นและเปิดได้สำเร็จ มารี เทเรเซียแท้จริงแล้วคือเจ้าหญิงเอธีลินดานั่นเอง เธอหนีไปอยู่กับอารามนางชี และได้เจอกับซานต้า ลีโอโพลดาตัวเป็นๆที่ยังมีลมหายใจซึ่งได้จำแลงกายมาเป็นลีโอน่าเพื่อเตรียมพร้อมอีแวนเจลีนแทนตำแหน่งของเจ้าหญิงตัวจริงซึ่งเหมาะจะรับใช้พระเจ้ามากกว่า และทุกอย่างที่ผ่านมานั้นก็คือบททดสอบของดานัวร์และอีแวนเจลีน หลังจากพิธีเสร็จลุล่วงไปด้วยดี โดมินิกโดนพาตัวไปอยู่กับนางชี ทั้งดานัวร์และอีแวนเจลีนเถียงกันเรื่องที่ว่าใครจะได้คฑาอันใหญ่ไป แน่นอนว่าดานัวร์ต้องยอมอีแวนเจลีนในการตั้งชื่อประเทศของพวกเขาทั้งสองเพื่อที่ว่าตนจะได้ครอบครองคฑาอันใหญ่กว่า...
............................................................
ทั้งพล็อตทั้งการดำเนินเรื่องน่าสนใจมากๆ นานๆ ทีจะได้อ่านโรมานซ์ย้อนยุคที่พล็อตแปลกแหวกๆ ไปทางแนวผจญภัย บุกป่าฝ่าดง และมีธีมเจ้าหญิงเจ้าชายบ้าง ตั้งแต่ตอนแรกๆ นางเอกก็โดนพระเอกลักพาตัวแถมยังแบกขี่หลังเกือบจะทั้งเรื่องอีกต่างหาก แม้ว่าเวลาที่นางเอกหนีพระเอกทีไรจะไปเจอกับตัวร้ายตลอด ซึ่งก็พอเข้าใจได้ว่าส่งคนมาสอดแนม ซึ่งตัวร้ายเล่มนี้คือพระเอกในเล่มหน้าจ้า
ดานัวร์เป็นพระเอกโรมานซ์ย้อนยุคที่เร้าใจมาก ปากหวาน อ่อนโยนทะนุถนอมนางเอกราวกับตุ๊กตากระเบื้องเคลือบ แต่เวลาขึ้นเตียงกับนางเอกนี่อย่างร้อนแรง แต่ละฉากคือแซ่บพอตัวอยู่ ดานัวร์มักจะบอกเสมอว่าไม่อยากเป็นแบบพ่อตัวเอง ดังนั้นจึงยั้งเอาไว้ แต่พออีแวนเจลีนมาทำให้เขาเสียศูนย์ก็เปลี่ยนโหมดเป็นผู้ชายคลั่งรัก หมกมุ่นอยู่กับนางเอกตลอดเวลา
เรื่องเข้าใจผิดว่าเป็นเจ้าหญิงนี่ เอาจริงๆ อ่านไปก็แทบจะเข้าใจผิดตามพระเอกไปเลยนะ ในเมื่อนางเอกรู้เรื่องเยอะเกี่ยวกับราชวงศ์ขนาดนั้น แถมด้วยความที่นางเป็นหนอนหนังสือ อ่านมาเยอะ เวลาแก้ปัญหาโน่นนี่นั่นก็มักจะทำให้ดานัวร์ประหลาดใจทุกที ยิ่งตอนที่ไปคุยกับชาวบ้านเรื่องสมุนไพรอ่ะ คือเราขำความซวยของนางเอกตอนนั้นมาก ฟีลแบบพูดอยู่ดีๆ กลายเป็นเจ้าหญิงไปซะงั้น
เสียดายตอนจบ จบได้ห้วนไปหน่อย ไม่หน่อยอะที่จริง ห้วนมาก จู่ๆ ก็ฉึบ จบเฉย ปมหนักๆ เคลียร์ได้ภายในไม่กี่หน้ากระดาษ ที่จริงน่าจะมี epilogue อีกสักนิด ทั้งๆ ที่ปูเรื่องมาได้ดีมากแท้ๆ ชอบการหักมุมตอนจบมาก ถึงเซตติ้งในเรื่องจะงงๆ ไปนิด แต่ก็พอเข้าใจได้ มีบางช่วงที่ไม่เข้าใจตรรกะของตัวละคร รู้สึกเหตุผลต่างๆ ในการตัดสินใจทำแบบนั้นแบบนี้ดูลอยๆ ไปนิด แต่ก็ไม่ได้ติดอะไร
นิยายเล่มเล็ก เบาๆ อ่านไม่นานก็จบ แนะนำเลย ชอบตรงที่เรื่องนี้เป็นโรมานซ์ย้อนยุคที่ไม่ได้ยึดติดกับพล็อตนางเอกต้องหาสามีให้ได้ไม่งั้นจะเป็นจะตาย หรือพระเอกเป็นหนุ่มเจ้าชู้เสเพลแต่มายอมสยบแทบเท้านางเอกคนเดียว จริงๆ แล้วเราว่าดานัวร์นี่สุภาพบุรุษ อ่อนโยนมาก ทำทุกอย่างให้อีแวนเจลีนไปหมดแล้ว เหลือแค่เคี้ยวอาหารให้มั้ง ชอบตอนที่ลงจากรถม้าไปซื้อโน่นซื้อนี่เพื่อเอาใจนางเอกอะ โถ พ่อคุณ ถ้าจะทำแบบนั้น ไม่มีใครใจแข็งต่อได้แล้วอ่ะ
คะแนน 8.5/10
No comments:
Post a Comment