พิศวาสอัศวิน - Bold Conquest

ชื่อเรื่อง พิศวาสอัศวิน (Bold Conquest)
ผู้แต่ง Virginia Henley
ผู้แปล รังรอง
โรมานซ์ ย้อนยุค
สำนักพิมพ์ แก้วกานต์

เรื่องย่อ

ผู้พิชิตที่กล้าหาญ 

กองทัพที่ห้าวหาญของกาย เดอ มอนต์โกเมอรี ทะยานผ่านชนบทของอังกฤษเพื่ออ้างสิทธิครอบครองตามทางที่ผ่านไป แต่รางวัลอันงดงามที่สุดคือ ลิลลีธ แห่งปราสาทก็อดสโตน สาวงามนัยน์ตาสีเขียวผู้เย้ายวนใจ ที่ทําให้เลือดนักรบของกายพลุ่งโพลงขึ้นด้วยความพิศวาส รุนแรงที่เขาไม่อาจต่อต้าน 

เชลยสาวที่แสนสวย 

หัวใจของลิลลีธหดหูเมื่อบ้านแสนรักของเธอตกอยู่ในเงื้อมมือผู้รุกรานชาวนอร์มัน… แล้วก็ต้องยอมพ่ายแพ้แก่ผู้พิชิตรูปหล่อที่ความเป็นชายอันอ่อนโยนของเขาทําให้เธอหวั่นไหว กายหลงรักเชลยสาวและสาบานว่าจะปกป้องคุ้มครองเลดี้ยอดปรารถนาของเขาจากความโหดร้ายของคนอื่นๆ - แม้เพื่อนทรยศและศัตรูจะลุกขึ้น ต่อต้านเขา เขายอมทําทุกอย่างเพื่อทําให้ลิลลีธเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว

REVIEW

ลิลลีธกำลังจะถูกจับแต่งงานกับวุลฟริค ชายที่เธอไม่ได้รักเลยสักนิด ในขณะที่น้องชายของวุลฟริค เอ็ดเวิร์ดมีใจให้กับเธอแต่ทำอะไรไม่ได้ ในคืนแต่งงาน วุลฟริคใช้กำลังบังคับขืนใจเธอก่อนที่เขาและบรรดาผู้ชายจะออกไปรบกับกองทัพของนอร์มันที่ยกพลขึ้นบกโดยมีวิลเลี่ยมนำทัพและกำลังจะยึดครองทุกพื้นที่ไปจนถึงลอนดอน เขาส่งอัศวินไปบุกยึดตามเมืองต่างๆ โดยมีกาย เดอ มอนต์โกเมอรีเป็นหนึ่งในผู้นำทัพอัศวินเหล่านั้น

spoiler: คลิกเพื่อดู Spoiler

เมื่อเอ็ดเวิร์ดที่โดนจับตัวไปและถูกตัดแขนแบกร่างกลับมาแจ้งข่าวที่ก็อดสโตนว่าอัศวินของพวกเขาพ่ายแพ้และเสียชีวิตไปหมดแล้ว รวมถึงวุลฟริคและพ่อของลิลลีธด้วย คนที่เหลือจึงเหลือหนทางเดียวนั่นก็คือยอมจำนนตกเป็นทาสของเหล่านอร์มันที่คงจะเข้าบุกยึดเมืองในไม่ช้า กายมาถึง เจอกับลิลลีธ เขาก็หลงใหลในตัวเธอทันที พวกแซกซอนที่แข็งข้อกับนอร์มันถูกจับตัดผมโกนหนวดเพื่อให้ลดความแตกต่างระหว่างพวกเขา ส่วนลิลลีธเองก็โกหกกายบอกว่าเอ็ดเวิร์ดคือน้องชายของหล่อนเพื่อคุ้มครองให้เขาปลอดภัย

กายพยายามเรียนวัฒนธรรมกับแซกซอน เขาถึงพนันกับลิลลีธว่าถ้าหากเขาอ่านหนังสือได้ เธอจะต้องมาทำให้เตียงเขาอุ่น แต่สุดท้ายเมื่อลิลลีธไม่เต็มใจ เขาจึงไม่ทำ แต่ในไม่ช้า กายก็จับได้ว่าเอ็ดเวิร์ดกับลิลลีธไม่ได้เป็นพี่น้องกัน เขาโกรธมากและนำเอ็ดเวิร์ดไปขัง กายระบายความโกรธกับลิลลีธเมื่อคืนก่อนเห็นหล่อนกับเอ็ดเวิร์ดอยู่ด้วยกัน แต่พอรู้ว่าลิลลีธเป็นสาวพรหมจารี เขาก็เปลี่ยนใจ

นิโคลัส น้องชายของกายใช้อุบายล่อลวงพาลิลลีธให้อยู่กับเขาเพียงสองคน เขาขอเธอแต่งงานแต่ลิลลีธปฏิเสธบอกว่าตนเองนั้นรักกายอยู่แล้ว เมื่อกลับมาทั้งคู่ก็สารภาพความรู้สึกกัน และกายก็เข้าครองครองลิลลีธก่อนที่เขาจะออกเดินทางเพื่อนำสมบัติที่ยึดมาได้ไปมอบให้กับวิลเลี่ยม กายคิดถึงลิลลีธ เขาอยากกลับไปหาเธอ เขาเกือบจะมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับผู้หญิงคนอื่นไปแล้วหากตระหนักไม่ได้ในตอนนั้นว่าหล่อนไม่ใช่ลิลลีธ

สุดท้ายกายจะกลับไปหาลิลลีธ ระหว่างที่เลดี้ฮิลด้า แม่ของเอ็ดเวิร์ดที่ป่วยหนักได้สิ้นลม เอ็ดเวิร์ดที่หลงรักลิลลีธแต่โดนหล่อนปฏิเสธว่ารักกายได้หลับนอนกับเอ็ดวิน่าที่หลงรักเขามาโดยตลอด จู่ๆ วุลฟริคก็ได้กลับมายังก็อดสโตน ตั้งใจจะสั่งสอนลิลลีธ แต่หล่อนก็ใช้เสน่ห์ยั่วยวนพาเขาขึ้นเตียงและอาศัยจังหวะนั้นใช้มีดจ้วงแทงจนอีกฝ่ายเสียชีวิตในที่สุด

กายบอกแม่ของลิลลีธว่าเขาแต่งงานแล้ว ขอให้หล่อนช่วยเขา จากนั้นกายก็เดินทางไปทำธุระเรื่องแบ่งที่ดิน เมื่อกับมาโรเบิร์ตก็มาเป็นแขกของก็อดสโตน ภรรยาของเขาจะมาที่นี่ในอีกไม่ช้า ดังนั้นลิลลีธจึงง่วนอยู่กับการเตรียมปราสาท กายขอเธอแต่งงาน แต่เมื่อบรรดาแขกๆ มาถึง หนึ่งในนั้นคือซิโมเนตต์ ผู้หญิงคนก่อนของกาย ลิลลีธหึงหวงเขาเป็นอย่างมากและประชดด้วยการไปหยอกเย้าโรเบิร์ต กายเห็นแหวนที่โรเบิร์ตมอบให้กับลิลลีธก็หึงหวง ตบเธอจนเลือดกลบปากและด่าว่าลิลลีธเป็นโสเภณี ผู้หญิงแพศยา

กายรู้สึกผิด เอ่ยปากขอโทษลิลลีธที่เมินเขา ทั้งคู่แต่งงานกันหลังจากนั้นและลิลลีธได้ปลอมตัวเป็นนิโคลัสเพื่อติดตามกายไปลอนดอน ทั้งคู่มีความสุขอยู่ที่นั่นกระทั่งกลับมายังก็อดสโตน และอัศวินของเขาคนหนึ่งถูกลูกธนูยิงจนตาย กายก็พบว่าความผิดเป็นของเซนต์เดอนีส์ที่ต้องการทำให้คนของกายแตกแยก แต่แล้วก็มคนพบศพเซนต์เดอนีส์ เรื่องยังไม่จบแค่นั้นเมื่อภรรยาม่ายของเซนต์เดอนีส์มาหากายพร้อมกับผู้นำจดหมายของภรรยาที่ฝรั่งเศสของกายมาส่งให้ ลิลลีธก็ได้รู้ว่าเขาหลอกลวงเธอ เธอไม่ใช่ภรรยาของเขา และเด็กที่เธออุ้มท้องอยู่นั้นจะเป็นลูกนอกสมรส

ลิลลีธดื่มเบย์เบอร์รี่เพื่อกำจัดเด็กแต่ยั้งตัวเองเอาไว้ได้ ทว่าเลดี้อลิสันกลับผสมยาให้ลูกสาวตัวเองดื่ม กำจัดเด็กไปท้องได้สำเร็จ กายเดือดดาลมาก ทั้งคู่ไม่คุยกันอีก กระทั่งลิลลีธตัดสินใจหนีจากกายไปพร้อมกับบาทหลวงเซบาสเตียนเพื่อเข้าสู่อ้อมแขนของโรเบิร์ต ตกลงปลงใจที่จะเป็นนางบำเรอของเขา ทั้งคู่เริงรักกันสามวันเมื่อโรเบิร์ตปลีกวิเวกไปอยู่กับลิลลีธเพียงสองคน แต่พอเขารู้ความจริงว่าเธอตั้งท้อง ลิลลีธโกหกว่าเป็นลูกของเขา ต่อมาวิลเลี่ยมรู้เรื่องทำให้โรเบิร์ตต้องส่งลิลลีธไปยังมอนต์เซนต์มิเชล

กายนอนกับผู้หญิงเกือบทั้งหมดในก็อดสโตนหลังจากที่รู้ว่าลิลลีธได้หนีเขาไป เมื่อไปปรึกษายายโมแร็ก เขาจึงตัดสินใจที่จะกลับไปยังฝรั่งเศสเพื่อตัดสัมพันธ์กับภรรยาและทำให้ทุกๆ อย่างถูกต้อง พอเขาไปที่นั่นก็พบว่าภรรยาของตนเสียชีวิตไปแล้วก่อนที่เขาจะแต่งงานกับลิลลีธเพียงไม่กี่วัน นั่นทำให้ลิลลีธเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย กายตามหาหล่อนทั่วทุกที่แต่ไม่พบ ขณะที่ลิลลีธได้คลอดลูกชายของกายออกมาและคิดได้ว่าเธอยังคงรักเขา ต่อให้เขาจะมีภรรยาสักกี่คนก็ตาม เขาก็ยังจะรักเขา หลังคลอดลิลลีธจึงกลับก็อดสโตน และกายตามหล่อนมาจนถึงมอนต์เซนต์มิเชลและพบว่าเธอได้กลับไปอังกฤษเสียแล้ว

กายและลิลลีธได้พบกันอีกครั้ง เขายังคงติดใจเรื่องโรเบิร์ต และเมื่อถาม ลิลลีธก็โกหกเขาไปว่าโรเบิร์ตดูแลหล่อนดีเหมือนพ่อลูก นั่นทำให้กายหายเจ็บปวด และเมื่อเขาบอกเรื่องภรรยาที่ตายไปแล้วและทำให้ลิลลีธเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย หล่อนก็ดีใจมากและอุ้มลูกชายมาให้กายในห้องนอนที่ทั้งคู่ได้กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง

............................................................

เป็นนิยายเก่า ฉบับอังกฤษตีพิมพ์ตั้งแต่ปี 2526 ส่วนแปลไทยปี 2543 เนื้อเรื่องรวมไปถึงสำนวนการแปลเลยค่อนข้างจะโบราณอยู่หน่อยๆ แต่ก็รู้สึกว่าเข้ากับนิยายย้อนยุคแบบนี้ดี พิศวาสอัศวินเป็นนิยายโรมานซ์ย้อนยุคที่อ่านง่าย ย่อยง่ายแล้วก็ร้อนแรงอยู่พอตัว การเรียบเรียงทำมาได้ดีมาก อ่านแล้วลื่นแทบไม่มีสะดุดเลย ช่วงแรก-ช่วงกลางดำเนินเรื่องดี สนุก แต่พอช่วงหลังจากแต่งงานไปแล้ว เราว่าเนื้อเรื่องสะเปะสะปะ รวบรัดแล้วก็จบได้ห้วนไปนิด 

แน่นอนว่านิยายของเวอร์จิเนีย เซตติ้งจะชอบอยู่ในยุค Medieval เรื่องนี้ก็คาบเกี่ยวกับเหตุการณ์ตอนที่วิลเลี่ยมบุกยึดอังกฤษ มีการบุกปล้นสะดม ข่มขืน ส่วนนางเอกโดนตั้งแต่ต้นเรื่องจ้า ด้วยความที่เป็นคนสวย ผู้ชายทั้งกองทัพอยากได้นางหมด งงฉากน้องชายพระเอกขี่ม้าเข้ามาในเมือง อุ้มนางเอกขึ้นหอคอยล็อคประตูเลย แต่พอกายเจอลิลลีธครั้งแรกก็ปิ๊งเลย ของข้า! ช่วงแรกกายปกป้องนางเอกสารพัด ดูแลเทคแคร์ดี ถึงจะมีลูกมีเมียอยู่แล้ว ทั้งคู่รักกันเร็วมาก แป๊บเดียวบอกรักกันแล้ว ดำเนินเรื่องรวดเร็ว อารมณ์ตัวละครอะไรมันเลยเร็วไปกันหมด

ส่วนที่เราชอบก็คือ... อ่านแล้วมันได้ฟีลนิยายโรมานซ์อิงประวัติศาสตร์จริงๆ เวอร์จิเนีย เฮนลีย์บาลานซ์ทั้งสองส่วนออกมาได้ดีและสมจริงมากๆ การเล่าเรื่องกระชับ ไม่มีตรงไหนยืดหรือน่าเบื่อเลย พระนางเวลาเข้าคู่กันสนุกเอาการ แต่ต้องท่องอยู่ในใจเสมอว่านี่เป็นนิยายที่เขียนมาเกือบๆ จะ 40 ปีแล้ว บางเรื่อง บางเหตุการณ์ที่ไม่ได้เห็นในโรมานซ์ย้อนยุคสมัยนี้ ก็จะได้เห็นกันในเล่มนี้ แอบสงสารนางเอกตอนที่โดนกายตบเลือดกลบปาก บทพ่อแง่แม่งอนกำลังน่ารัก โดนป้าบข้างแก้มเข้าไปช็อคตาตั้งเลย

ปมเรื่องเมียเก่าของกายที่ทิ้งไว้ตอนแรกนั้นลากยาวมาเป็นประเด็นในตอนท้ายแบบที่เราคิดเอาไว้ และกลายเป็นอะไรที่ตัดอารมณ์ที่กำลังสนุกของเราไปเยอะเลย อย่างที่เราสปอยล์เอาไว้ข้างบน ดำเนินเรื่องมาดีๆ มาเละเทะเพราะตอนใกล้ๆ จบ นางเอกร้องไห้ประชดประชันวิ่งหนีพระเอก ส่วนพระเอกก็ไม่ได้น้อยหน้าไปกว่ากันเลย เห้อออออ แทบจะไม่มีสักครั้งเลยมั้งตลอดทั้งเรื่องที่ทั้งคู่จะพูดกันดีๆ เวลาทะเลาะกัน

สรุป... พิศวาสอัศวินอาจไม่ใช่โรมานซ์ชนิดหวานละมุน อ่านแล้วเคลิ้มเพราะเนื้อเรื่องเต็มไปด้วยความรุนแรง การนอกกายของพระนาง การข่มขืนของคนในสมัยนั้น ข้อดีคืออ่านง่าย ย่อยง่าย มีความสนุกจนอ่านได้เรื่อยๆ ตอนต้นถึงกลางเรื่องอ่านสนุก ตอนท้ายๆ ไม่ค่อยโอเค ส่วนข้อเสียคือ อารมณ์ตัวละครเปลี่ยนปุบปับ ไม่ค่อยสมูธ และตอนจบที่รวบรัด ดูเร่งๆ ไปหน่อย ถ้าจะอ่านเพื่อซึมซับโรมานซ์ยุคเก่าๆ ก็เป็นอีกทางเลือกที่โอเค

คะแนน 7/10