มายาราตรี - Night Play (Were-Hunter #1)

ชื่อเรื่อง พรานราตรี ตอน มายาราตรี
จากเรื่อง NIGHT PLAY
ผู้แต่ง เชอริลีน แคนยอน
โรมานซ์ เหนือจริง
ผู้แปล จิตอุษา
สำนักพิมพ์ แก้วกานต์

เรื่องย่อ

ไบรด์ แมคเทียร์นีย์มีอคติต่อพวกผู้ชาย พวกเขาไร้ค่า เห็นแก่ตัว และไม่ได้รักหล่อนในแบบที่หล่อนเป็น ถึงแม้จะภูมิใจว่าหล่อนอยู่ได้ด้วยตัวเองไม่จำเป็นต้องพึ่งพาชายใด แต่ลึกลงไปในใจแล้วหล่อนยังปรารถนาอัศวินในชุดเสื้อเกราะวาววับ แต่หล่อนไม่เคยคาดคิดว่าอัศวินในชุดเสื้อเกราะวาววับของหล่อนจะมีขนที่เป็นประกาย
เวน แคตตาลาคิสเป็นผู้ที่อันตรายและทุกข์ทรมาน เป็นสุนัขป่าที่เป็นเวอร์-ฮันเตอร์ ศัตรูของเขาอยากให้เขาตาย แต่โชคชะตากำหนดให้ไบรด์เป็นของเขา บัดนี้เขามีเวลาสามสัปดาห์ที่จะทำให้ไบรด์เชื่อว่าสิ่งเหนือธรรมชาตินั้นเป็นเรื่องจริง ไม่เช่นนั้นเขาจะต้องอยู่อย่างไร้คู่ไปตลอดชีวิต
แต่สุนัขป่าจะทำให้มนุษย์ไว้ใจเขาด้วยชีวิตของหล่อนได้อย่างไร ในเมื่อศัตรูกำลังตามล่าชีวิตของเขา ในโลกของเวอร์-ฮันเตอร์นั้นคือโลกของการแก่งแย่งและการเข่นฆ่าทำลาย ผู้ที่เหนือผู้อื่นเท่านั้นจึงจะชนะ...

REVIEW

ไบรด์คือหญิงสาวโชคร้ายที่เพิ่งโดนแฟนของหล่อนบอกเลิกมาหมาดๆ ทันทีที่เวน หมาป่าหนุ่มแห่งฝูงคาตากาเรียเดินเข้าไปในร้านของหล่อน ไบรด์ก็เกิดความปราถนาในตัวของชายหนุ่มแปลกหน้าขึ้นมา ในขณะที่เวนก็ปราถนาอยากจะครอบครองไบรด์เหมือนกัน เพราะเขาเคยเห็นไบรด์มาก่อนหน้านี้แล้วตอนที่เขาไปหาซันไชด์ แต่เขาก็รู้ว่าเรื่องของเขามันเป็นไปไม่ได้ มนุษย์ไม่มีทางคู่กับสุนัขป่าอย่างเขาหรอก

เมื่อมีรอยประทับเกิดขึ้นบนตัวของเวนและไบรด์ นั่นยิ่งทำให้เวนแน่ใจเข้าไปใหญ่ว่าไบรด์คือเนื้อคู่ของเขา ซึ่งเขามีเวลาเพียงสามสัปดาห์เพื่อครองคู่กับเธอ แต่ถ้าเขาทำไม่สำเร็จ เวนก็จะไม่สามารถมีเซ็กส์กับผู้หญิงคนไหนไปตลอดช่วงเวลาที่ไบรด์ยังมีชีวิตอยู่

เวนกลับมาไบรด์ในรูปลักษณ์ของสุนัขป่า หญิงสาวรับพาเขาเข้าบ้านและดูแลเขา เวนไม่รู้จะทำยังไงดี ไบรด์ไม่มีทางเชื่อแน่นอนว่าเขาคือเวอร์-ฮันเตอร์ลูกครึ่งระหว่างอาร์คาเดียนและคาตากาเรีย และไหนจะเรื่องที่ฝูงของเขาตามล่าตัวของเขาอีก เวนจะไม่มีทางเอาชีวิตไบรด์เข้าไปเสี่ยงเด็ดขาด เวนตัดสินใจได้แล้วว่าเขาจะดูแลหญิงสาวแค่สามอาทิตย์ จากนั้นเขาก็จะปล่อยเธอให้มีชีวิตอยู่แบบมนุษย์ต่อไป แม้ว่านั่นจะหมายถึงหายนะของเขาก็ตาม

แต่เมื่อเวนคิดได้ว่า ทั้งชีวิตเขาต่อสู้กับอะไรมากมาย แต่เขากลับไม่ยอมต่อสู้เพื่อให้ได้ไบรด์มาครอบครองอย่างนั้นหรือ ? ชายหนุ่มจึงย้อนกลับไปหาไบรด์และเริ่มต้นความสัมพันธ์ง่ายๆกับเธอด้วยการพาไบรด์ไปออกเดท แต่เวนไม่เคยมีประสบการณ์ด้านนี้มาก่อน เขาจึงต้องขอความช่วยเหลือกับอแมนด้าและเกรซในการให้คำแนะนำ

เวนใช้ชีวิตอยู่กับไบรด์ เขาหลงใหลในตัวหญิงสาว แต่เมื่อไบรด์รู้ว่าเขาไม่ใช่มนุษย์ หล่อนก็ไล่เขาไปแต่ ไบรด์ถูกแม่แท้ๆของเวนจับตัวไปเพื่อคุ้มครองให้ปลอดภัยตลอดสามอาทิตย์นั้น แต่ฝูงของหล่อนไม่เห็นด้วย ไบรด์จึงถูกพาตัวไปลงทัณฑ์โดยให้ผู้ชายทั้งเผ่าข่มขืน แต่โชคดีที่เวนมาช่วยไบรด์เอาไว้ได้ทันเสียก่อน

แอชรอนให้คำแนะนำแก่เวนว่าเขาควรจะพาไบรด์และฟิวรี่ น้องชายหมาดๆของเวนไปอยู่กับวาเลอเรียสเพื่อคุ้มครองให้หล่อนปลอดภัย ไบรด์ยอมให้โอกาสกับเวน ให้ทั้งคู่ได้เรียนรู้กันและกันอีกครั้งก่อนที่หล่อนจะตัดสินใจว่าหล่อนจะใช้ชีวิตที่เหลือครองคู่อยู่กับชายหนุ่มอย่างเวนหรือไม่

ไบรด์ได้พาเวนเข้าสู่ชีวิตของหล่อน พาไปหาครอบครัวหล่อน นั่นเป็นช่วงเวลาที่ทำให้ไบรด์คิดได้ว่าเวนสำคัญต่อชีวิตของหล่อน และหล่อนรักเขามากแค่ไหน เมื่อมองดูชีวิตคู่ของพี่สาวของหล่อน ไบรด์เห็นแค่ความหนักแน่นมั่นคงในตัวของเวน เขารักและยอมรับหล่อนในแบบที่หล่อนเป็นโดยที่หล่อนไม่ต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองเลยแม้แต่น้อย

... ... ด้วยพล็อตเรื่องที่มี 'ความเป็นสูตรสำเร็จ' มากจนเกินไป อย่าง ... หมาป่าหลงรักมนุษย์ จนต้องหาทางทำให้หญิงสาวเชื่อและยอมรับในตัวเขา แต่ก็มีอุปสรรครุมเร้า บลาๆๆๆ แต่สุดท้ายเขาก็ต้องต่อสู้เพื่อที่จะชนะใจหญิงสาวได้ในที่สุด... ทำให้ใจเราคาดหวังตลอดช่วงเวลาการอ่านว่าต้องมีอะไรที่ 'แตกต่าง' ไปจากพล็อตนี้บ้างละน่า !! แต่สุดท้ายก็ไม่มี !! แม้ว่าเนื้อเรื่องจะไหลลื่นไปในทิศทางที่เราชอบ แต่มันกลับไม่มีอุปสรรคหินๆที่จะมาพิสูจน์ความรักของทั้งคู่ว่าพวกเขาต่างยึดมั่นในกันและกันมากเพียงใด มีแค่อุปสรรคเล็กๆและง่ายเกินไปที่เข้ามาเพิ่มสีสันให้กับเนื้อเรื่องและทำให้ทิศทางของตัวละครเป็นไปในทิศทางที่ควรจะเป็นเท่านั้น

เราไม่ได้พูดว่าเราไม่ชอบนิยายชุดพรานราตรีเล่มนี้ ด้วยเนื้อเรื่องที่แสนจะเรียบง่ายและมีเกลื่อนกลาดตามท้องตลาด แต่บางครั้งเราก็ชอบความ 'เรียบง่าย' นี่แหละ เชอร์ริลีนเหมือนต้องการจะคั่นเรื่องหนักๆในชุดพรานราตรีหลังจากที่เขียนออกมาได้ 5 เล่ม ด้วยหนังสือมายาราตรีเล่มนี้ที่พลอตเบา ไม่หนักสมอง บทรักร้อนแรงถูกใจใครหลายคน

แต่ด้วยความง่ายของเนื้อคงเรื่อง แม้ว่าเราจะพอรู้อยู่แล้วว่าเรื่องจะดำเนินไปในทิศทางไหน ถึงอย่างไรก็ตาม คนอ่านก็คาดหวังความโลดโผนอันเป็นจุดเด่นของนิยายชุดพรานราตรีซึ่งเล่มนี้ขาดหายไปโดยสิ้นเชิง แต่ก็นะ เล่มนี้เป็นเล่มของ Were-Hunter ซึ่งคล้ายๆกับ spin-off จากมาจากชุด Dark-Hunter อีกที ดังนั้นเราจะไปตัดสินโดยยึดแกนหลักของ Dark-Hunter ไม่ได้ ก็เลยขออนุญาตให้ 9.5 คะแนนโดยที่ปิดหูปิดตาคิดเสียว่า หนังสือเล่มนี้คือเนื้อเรื่องที่ถูก...แยก...ออกมาจากโลกของ Dark-Huner อีกทีหนึ่ง

เมื่อคิดได้แบบนั้นแล้ว 'มายาราตรี' คือหนังสือโลกสวยเบาสมองอีกเล่มที่จะทำให้คุณเพลิดเพลินไปในโลกของเวอร์-ฮันเตอร์ได้ไม่น้อยเลยทีเดียว

คะแนน 9.5/10