สำนักพิมพ์ : แก้วกานต์
ผู้เขียน : Colleen Gleason
ผู้แปล : เฟิร์น
เรื่องย่อ
วิกตอเรียกลับจากอิตาลีมาลอนดอนเพื่อจัดการกับชีวิตของตัวเอง เธอย้ายออกจากเซนต์ฮีธส์โรว์มาอยู่ที่ทาวน์เฮาส์ซึ่งคุณยายยูสเตเซียยกให้เธอ แวมไพร์ออกอาละวาดในลอนดอนอีกครั้ง คราวนี้เล่นงานเหยื่อตอนกลางวันแสกๆ วิกตอเรียถูกปรักปรำว่าเป็นผู้ต้องสงสัยในคดีฆาตกรรมสยองที่เกิดขึ้นหลายครั้ง เธอจึงต้องพยายามสืบหาความจริงให้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น
เพราะมีเลือดของแวมไพร์ปนเปื้อนในตัว ประสาทสัมผัสของวิกตอเรียจึงยกระดับสูงขึ้น รับรู้ชัดเจนขึ้นเมื่อแวมไพร์ปรากฏตัว วิกตอเรียต้องเผชิญกับศึกสองด้าน ทั้งผีดิบพันธุ์ใหม่ที่คุกคามลอนดอนและสิ่งชั่วร้ายภายในตัวเธอ มิหนำซ้ำปัญหาหัวใจยังตามรุมเร้า เซบาสติยง วิโอเฌต์ผู้ลึกลับพร้อมจะอยู่เคียงข้างวิกตอเรีย แต่ใจของเธอกลับปรารถนาแมกซ์ เปซาโร มือปราบแวมไพร์ที่สู้รบเคียงบ่าเคียงไหล่กัน...
วิกตอเรียมีเลือดของแวมไพร์ปนเปื้อน แต่หล่อนไม่กลายเป็นแวมไพร์ แม้ว่าเซบาสติยงจะสามารถสัมผัสได้ว่าทุกครั้งที่อยู่ใกล้หล่อนต้นคอของเขาจะเย็นเฉียบแค่ไหนก็ตาม
ศพของหญิงสาวที่ถูกพบในเวลากลางวันทำให้วิกตอเรียสันนิษฐานว่าตอนนี้มีแวมไพร์บางกลุ่มออกมาเดินเพ่นพล่านและฆ่าผู้คนตามใจชอบ สาเหตุก็มาจากหน้ากระดาษที่เซบาสติยงเคยขโมยจากคอนซิเลียมไปให้โบรีการ์ด(เล่มที่แล้ว)
วิกตอเรียตกเป็นผู้ต้องสงสัยในทันทีที่มีคนมาพบเธออยู่กับศพ แม้ว่าวิกตอเรียจะสะกดรอยตามซารา อดีตคู่หมั้นของแม็กซ์มาก็ตามที ทุกอย่างถูกจัดฉากขึ้นโดยไม่่ต้องสงสัย
ลิลลิธจับตัววิกตอเรียไปในที่สุดเพราะเชื่อว่าเธอกำลังจะกลายเป็นแวมไพร์ในไม่ช้า วิกตอเรียปฏิเสธเซบาสติยง หล่อนมีความสัมพันธ์กับเขาไม่ได้หลังจากเพิ่งผ่านเรื่องของโบรีการ์ดมา แต่วิกตอเรียกลับมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับแมกซ์แทน
ซาราจับตัวเซบาสติยงและคริสตานูไป แมกซ์ก็โดนจับไปให้ลิลลิธอีกเช่นเดียวกัน วิกตอเรียตามไปช่วยและพิสูจน์ตัวเองว่าหล่อนจะไม่มีทางกลายเป็นแวมไพร์ชั่วร้ายพวกนั้น ก่อนทีลิลลิธจะหลบหนีไปในท้ายสุดเมื่อรู้ว่าตัวเองจะไม่มีทางชนะในการต่อสู้ครั้งนี้
เราพยายามจะทำความเข้าใจกับประเด็นความสัมพันธ์รักสามเศร้าระหว่างเซบาสติยง-วิกตอเรีย-แมกซ์ ปกติเราจะชอบแนวรักสามเศร้านะ แต่สำหรับเล่มนี้เรารู้สึกเบื่อมากกว่า วิกตอเรียเป็นอะไรที่ยิ่งกว่าเบลล่าจาก Twilight เสียอีก ลังเลไม่แน่นอนกับใครสักคน ตอนท้ายที่วิกตอเรียมีความสัมพันธ์กับแมกซ์นะ ตอนอ่านเล่มหนึ่งเราคิดว่าเราต้องกรี๊ดตรงจุดนี้แน่ๆ แต่เอาจริงๆ ... แมกซ์ทำเราเสียอารมณ์มาก เขาหลบหน้าวิกตอเรีย ไม่พอใจหล่อน พอมีอะไรกันเสร็จก็ผละทันที
เซบาสติยงก็พระเอ๊ก พระเอกสำหรับเล่มนี้ เขารักวิกตอเรียแล้วก็สารภาพไปแล้วด้วย แต่กลับกลายเป็นว่าวิกตอเรียไม่มีใจให้เขาแล้วแต่ไปมีใจให้แมกซ์แทน แลดูไม่มีเหตุผลมากเลยอ่ะ ไม่มีลำดับขั้นตอน ค่อยเป็นค่อยไป เหมือนเป็นไปตามความตั้งใจของนักเขียนมากกว่าตัวละครอีกอ่ะ
เนื้อเรื่องก็อ่อนปวกเปียก เบาโหวง ยิ่งกว่าพายเรือวนไปวนมาในอ่างอีก ไม่มีอะไรนอกจากลิลลิธกลับมาเพราะแมกซ์ตัดสินใจใช้ยาขี้ผึ้งและเสียความสามารถในการเป็นวีเนเตอร์ไป ซาราก็ตายง่ายไปทั้งๆที่นางร้ายกาจอย่างไม่มีเหตุผลอะไรนอกจากวิกตอเรียฆ่าพ่อตัวเอง แต่นางก็พาลไปทั่ว อะไรก็ไม่รู้
สรุปคือ ... เนื้อเรื่องยุ่งเหยิงมากๆ เนื้อเรื่องวนไปวนมาไม่มีอะไรแปลกใหม่ ความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครก็ไม่ค่อยเป็นธรรมชาติ อะไรๆก็หมุนรอยตัวของวิคตอเรียมากเกินไป จนเรารู้สึกว่ามันเริ่มเยอะเกินไปแล้วในความรู้สึกเรา
คะแนน 6/10
No comments:
Post a Comment