Furthermore

ชื่อเรื่อง Furthermore
ผู้แต่ง Tahereh Mafi
วรรณกรรมเยาวชน แฟนตาซี

เรื่องย่อ

Inspired by her childhood love of books like The Secret Garden and The Chronicles of Narnia, bestselling author Tahereh Mafi crafts a spellbinding new world where color is currency, adventure is inevitable, and friendship is found in the most unexpected places.

There are only three things that matter to twelve-year-old Alice Alexis Queensmeadow: Mother, who wouldn’t miss her; magic and color, which seem to elude her; and Father, who always loved her. The day Father disappears from Ferenwood he takes nothing but a ruler with him. But it’s been almost three years since then, and Alice is determined to find him. She loves her father even more than she loves adventure, and she’s about to embark on one to find the other.

But bringing Father home is no small matter. In order to find him she’ll have to travel through the mythical, dangerous land of Furthermore, where down can be up, paper is alive, and left can be both right and very, very wrong. It will take all of Alice's wits (and every limb she's got) to find Father and return home to Ferenwood in one piece. On her quest to find Father, Alice must first find herself—and hold fast to the magic of love in the face of loss.

REVIEW

อลิซเป็นเด็กสาวที่ไร้ซึ่งสีสันใดๆ ผมของเธอเป็นสีขาว ผิวของเธอซีดเผือด ท่ามกลางผู้คนในเฟเรนวู้ด เมืองที่เต็มไปด้วยสีสันหลากสีและเวทมนตร์มหัศจรรย์ อลิซรู้สึกแปลกแยก ยิ่งเมื่อเพื่อของเธอหายไปอย่างไร้ร่องรอยจนทำให้แม่เริ่มเย็นชาใส่เธอ อลิซก็เฝ้ารอจนกว่าจะถึงวันที่เธอได้แสดงความสามารถและได้รับมอบหมายภารกิจออกเดินทางเสียที

แต่เมื่อวันนั้นมาถึง อลิซกลับล้มเหลวไม่เป็นท่า เธอได้ศูนย์คะแนน เด็กสาวเสียใจจนยอมตกปากรับคำกับโอลิเวอร์ เพื่อนของเธอที่เคยกล่าวหาว่าเธอหน้าตาน่าเกลียด ในการตามหาพ่อของเธอ ซึ่งดูเหมือนโอลิเวอร์จะเป็นคนเดียวที่รู้ว่าพ่อของเธอหายตัวไปที่ไหน

spoiler: คลิกเพื่อดู Spoiler

ทั้งคู่เดินทางมาถึงเฟอเธอร์มอร์ ดินแดนที่เวทมนตร์คือสิ่งชั่วร้าย ล่อลวงให้นักเดินทางติดกับของเวลา ทั้งคู่มีเวลาไม่มากในการเดินทางผ่านหมู่บ้านต่างๆที่ต้องการกินพวกเขาทั้งเป็นเพื่อใช้เวทมนตร์ที่ไหลเวียนอยู่ในตัวของพวกเขาหล่อเลี้ยง การเดินทางผ่านประตูไม่ใช่เรื่องง่าย อลิซได้รับได้บรรทัดที่หากถูกหักออกเป็นสามท่อนแล้วเธอจะได้รับความช่วยเหลือในยามฉุกเฉิน

โอลิเวอร์เดินทางมาพบเพื่อนของเขานั่นก็คือเวลา และตอนนั้นเองอลิซก็ได้รู้ว่าโอลิเวอร์นั้นโกหกเธอแทบจะทุกเรื่อง เพราะพ่อของเธอกลายเป็นนักโทษของดินแดนเฟอเธอร์มอร์แห่งนี้ในคุกที่สีสันถูกสูบให้หายไปจนเหลือแต่เพียงภาพขาวดำ เธอต้องรีบช่วยพ่อของเธอ เด็กสาวได้พบกับสุนัขจิ้งจอกกระดาษ เธอหลงกลมัน เป็นผลให้แขนของเธอถูกกัดจนขาด

โอลิเวอร์พาอลิซหนีมายังดินแดนซ้าย เมืองที่ไม่เคยมีผู้มาเยือนตลอดห้าสิบปีที่ผ่านมา ทุกคนดูเหมือนจะต้อนรับพวกเขาเป็นอย่างดี จนอลิซได้รู้ว่าเธอและโอลิเวอร์กำลังตกเป็นเหยื่ออันโอชะแก่คนในเมืองไม่ต่างกับหมู่บ้านอื่นๆ ทั้งคู่หนีอีกครั้งโดยการกระโดดลงจากตัดไม้จนได้พบกับช่างตัดเย็บที่โดนเนรเทศ อลิซจึงได้รู้ว่าการจะไปพบกับนักวาดเพื่อซ่อมแซมแขนที่ขาดไปของเธอก็คือการที่ทั้งคู่ต้องเข้าไปในรูปภาพนั่นเอง

อลิซและโอลิเวอร์เดินทางมาพบกับนักวาดที่ดินแดนไร้สี นักวาดคือพ่อของอลิซที่ถูกจองจำและจะใช้เวทมนตร์เพื่อรักษาชาวเฟอเธอร์มอร์ที่ได้รับบาดเจ็บเท่านั้น อลิซดีใจมากที่ในที่สุดเธอก็ตามหาเพื่อของเธอเจอ และเธอก็พาเขากลับบ้าน หลังจากนั้นครอบครัวของอลิซก็กลับมาสมบูรณ์อีกครั้งในที่สุด

.................................................................

เล่มนี้เราอ่านตั้งสองเดือนแน่ะก็กว่าจะจบ ไม่ใช่หนังสือมันไม่สนุกนะ แต่ช่วงแรกมันอืดๆเอื่อยๆอึนๆไปหน่อยจนทำให้แทบไม่มีกำลังใจอ่านต่อเลย แต่พอหยิบขึ้นมาอ่านอีกครั้งเท่านั้นแหละ เนื้อเรื่องมันไหลลื่นและไปต่อเรื่อยๆแบบไม่มีสะดุด จินตนาการที่มาฟีสร้างขึ้นมาผ่านตัวหนังสือนั้นช่างแปลกประหลาด ทว่าสวยงามและน่าค้นหา ภาษาที่ใช้สละสลวย งดงาม มีสัมผัสเสียงในประโยคจนบางครั้งเราก็ถึงกับตะลึง

Furthermore เป็นหนังสือเด็กธรรมดาๆ เนื้อเรื่องก็ไม่มีอะไรมากนอกจากการผจญภัยในดินแดนเวทมนตร์ ปมไม่หนัก ตัวละครก็น่ารักสดใส ได้ข้อคิดดีๆไปก็เยอะอยู่ อ่านจบแล้วรู้สึกว่าโลกทั้งใบที่เรามองเห็นมันสดใสมากยิ่งขึ้น เราว่ามาฟีเป็นนักเขียนที่มีพรสวรรค์ในการเล่าเรื่องนะ ภาษาที่เธอใช้จะค่อนข้างธรรมดา แต่เธอหยิบแต่ละคำมาเรียงต่อกันจนได้เนื้อหาที่ไม่ธรรมดา การเปรียบเปรย การสะท้อนอารมณ์และบุคลิกของตัวละคร ถือว่าเป็นสิ่งที่มาฟีทำได้ดีมากมาโดยตลอดจริงๆ

ชอบตอนจบเรื่องนี้มาก ดูมีความหมายมากมาย

คะแนน 8.5/10